جوشن فوق کبیر

Sunday, September 5, 2010

اون فرازهای اول جوشن کبیر، با حضور قلب و اشک و زاری و خشوع می‌خونیم. به آخراش که میرسه، با خمیازه و سرعت زیاد می‌خونیم و هی نگاه می‌کنیم که چقدر مونده تا تموم بشه! آخر بندگي هستيم!

1 comments:

Anonymous said...

تازه اون تیکه هاش که خواب ادمو میگیره و هی با خودش درگیره که بره یا بمونه....