در دفاع از چاپلوسی

قصدم دفاع از اینایی نیست که پا شدن و رفتن بیت و در مدح و ثنای اوشون حرف زدن، قصدم منصف بودنه. همه مردم سیاستمدار نیستن که برای رسیدن به هدفشون حاضر باشن جونشون رو هم بدن. همه مردم باقی و زیدآبادی و نوری‌زاد نمیشن. حتی بین سیاستمداران هم ابطحی و عطریانفر وجود داره که برای رفع شر، حاضر میشن (به ظاهر) پا روی عقایدشون بذارن.
حالا خودتون رو بذارین جای کسانی که هیچ کاری به جز «فیلم بازی کردن» ندارن، وقتی بهشون دستور داده میشه که در محضر حضور به هم برسانید، مجبورن که برای زندگی و زنده موندن، حاضر بشن!
در بین همین عده‌ای که بهشون فحش میدیم، حداقل دو نفر رو می‌شناسم که اوایل انقلاب عضو مجاهدین خلق (منافقین) بودن و بعد توبه کردن و جزو توابین شدن و حالا هنوز پرونده‌شون بازه و ماهی یکبار باید گزارش بدن تا سرنوشت‌شون رو به تاخیر بندازن.
بین همین عده‌ای که می‌بینیم، حداقل دو نفر دیگه رو می‌شناسم که با تلفن تهدیدشون کردن تا به بیت تشریف ببرن. یکی‌شون همیشه از زیر این کار درمی‌رفته ولی این بار اومدن دم خونه‌اش و خودشون بردنش!
سعی کنیم به بقیه هم حق بدیم، وقتی از حقیقت خبر نداریم.
گناه ریا بقیه گردن خودشون، من از اون کسانی دفاع کردم که می‌شناختم.