اعتراف ميكنم كه از هيچجور تئاتري خوشم نمياد، مگر اين تئاترهاي كمدي ِ درپيتي كه همش ميخنديم!
نميتونم با بازيهاي نمايشي و ادا و اطوارهاي غلو شده كنار بيام.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
اينجا هرچی به ذهنم ميرسه، به دهنم مياد! درضمن، ممكنه محتوای بعضی از نوشتههای اينجا با عفت عمومی شما سازگار نباشه، پيشاپيش عذرخواهم
2 comments:
یه تصور اشتباه از تئاتر وجود داره که همش تصویر هملت و اتللو در حال آه گفتنه! این تصویر رو معمولاً کسایی دارن که کمتر تئاتر میبینن. اما الآن همهی تئاترها (حتی جدیترینهاشون) پر از طنزه. اصلا تئاترهایی توی اون سبک خیلی کمه. برای این که اون تصورت از تئاتر از بین بره در حال حاضر تئاتر "به خاطر یک مشت روبل" در خانه هنرمندان به کارگردانی حسن معجونی رو پیشنهاد میکنم. فوقالعادهست. با دیدن اون یه تصویر کلی از تئاتر امروز (که زمین تا آسمون با هملت و اتللو فرق داره) به دستت میاد.
پژمان: ممنون از راهنمايي هات، حتما اگه فرصت پيدا كنم
:)
Post a Comment